Één van mijn grootste dromen is werkelijkheid geworden! Zoals jullie misschien weten was ik vroeger altijd bang voor paarden, ik schreef HIER al eens hoe Luus mijn leven daarin heeft veranderd. Nog kan ik soms een beetje angstig zijn voor vreemde paarden, maar dat ik gewoon twee uur lang te paard heb doorgebracht zonder angst, had ik tot een maand geleden nooit durven zeggen! Ik heb hierover van te voren niets gedeeld op social media, want dan hoefde ik tenminste ook niet af te gaan als ik niet zou durven haha!
Het is niet alleen door Luus dat ik mijn angsten heb overwonnen, maar ook door de lieve mensen daaromheen die ik afgelopen jaar heb leren kennen. Mijn inmiddels vriendin én paardencoach (paard en gedrag) Karlijn, verzekerde mij ervan dat ik dit gewoon zou kunnen. “Je bent nu zo goed bezig, jij kan dit, dat weet ik zeker” zei ze, een aantal weken geleden. Ik vertrouw haar met alles rondom mijn angsten met paarden en ook zij heeft mij al zo ver gebracht. Als ik haar niet had ontmoet, dan had ik half niet zo ver geweest als dat ik nu ben en had ik half de kennis niet die ik nu had! “Oke, we gaan ervoor!” zei ik.
We boekten een ‘Wildrit’ type 1 bij The Mill Ranch. Dit is een rit van twee uur waarbij je alleen in stap en draf rijd en makkelijk mee te rijden is voor beginners of mensen zonder rij-ervaring, dat moest mij dus ook wel lukken met de ervaring die ik nu heb. Bij de Wildrit in de avond was de kans groot dat we onderweg herten, zwijnen en wilde koeien of paarden tegenkwamen. Wat denk je? Is dat ons gelukt..
We kwamen ruimschoots op tijd aan in Otterlo, waar wij eerst nog een lekker ordinair frietje (klinkt gezonder dan patat ;-)) hebben gegeten in het dorp. Op de ranch kwamen we aan om 18:15. De rit stond gepland om 19:00 en wij moesten ons nog even omkleden. Dat eenmaal gedaan hebbende (lekker knus op de wc haha), stapten wij de kantine binnen. Hier word je warm ontvangen en kun je nog een glaasje water drinken of wat te snoepen pakken. Er werd ons verteld dat alle paarden al opgezadeld op ons stonden te wachten en samen met een instructrice liepen wij richten de paarden toe. Van te voren moet je via de mail je lengte, gewicht en rij-ervaring doorgeven zodat er een geschikt paard aan jou gekoppeld wordt.
Ik kreeg Mick, een ouwe dibbes en ook een enorme lieverd. Toen wij richting de paarden liepen, sloegen bij mij de zenuwen even toe. Er stonden er wel heel veel en ze waren allemaal vreemd en ik wist niet hoe ze gingen doen of hoe ze op elkaar reageerde: PANIEK! Ademen Mel..
Toen ik Mick aangewezen kreeg verdween de angst (samen met wat lieve woorden van Karlijn uiteraard) en we liepen samen naar buiten om op te stappen. Op The Mill Ranch rijden ze met western zadels, heel fijn want dat is wat ik juist gewend ben en dat zit echt als een huis, joh. Je merkt aan alles dat de paarden met elkaar in een kudde leven, ze zijn zo op elkaar ingespeeld en kunnen echt alles van elkaar hebben.
Hop hop, daar gaan we! We kregen echt een onwijs mooie rit door de bossen en over de heide in natuurgebied de Roekel. We hadden een prachtig rode avondzon waardoor je echt het gevoel had in een sprookje mee te doen. De hele rit heb ik een glimlach gehad van oor tot oor en stiekem durfde ik zelfs een galopje aan, maar dit ging helaas niet door de type rit die we reden rekening houdend met de rest van de groep. Geen moment heb ik angst of spanning ervaren, zelfs niet toen een ander paard ergens van schrok. Ik heb foto’s onderweg kunnen nemen en kunnen rijden met één hand. Ik voelde mij zo gelukkig én nog als ik er weer aan terugdenk! Wat ook enorm fijn was is dat er de tijd wordt genomen voor de ruiters die meerijden met de rit. De instructrice let op iedereen, vraagt hoe het gaat en neemt zelfs de tijd om foto’s te nemen op het mooie landschap. Of we ook wild hebben gespot? Hell yeah! Binnen de eerste 200 meter spotte ik al twee reeën en in totaal hebben we er vijf gezien, we dachten ook nog wat wild vee te zien, maar dit was wat verder weg. Deze schele zag zelfs een boomstronk aan voor wild zwijn haha! Bij terugkomst stond er voor ieder paard een emmer met water klaar en hoefden wij niets anders te doen dan weer een glaasje drinken te nuttigen. Ideaal!
Natuurlijk ben jij nu net zo enthousiast als dat ik ben, want je bent een paardenmeisje (of jongen of iets anders wat je wilt zijn) of niet en je hebt dit hele artikel afgelezen en je leest hoe blij ik werd van deze rit. En nu wil je ook een rit boeken! Wil je iemand die met je meegaat, nodig mij gerust uit hoor, ik ben nu namelijk heel stoer en durf alles aan. Grapje uiteraard (of toch niet ;-)).
Alle informatie over de type ritten die er worden gereden vind je op de website van The Mill Ranch evenals de tarieven. Ons type rit kostte €49,50 en was iedere euro waard. Sterker nog: ik heb het met Karlijn al over een volgende rit gehad voor onze verjaardagen!
En jij? Heb jij wel eens paardgereden of een toffe buitenrit te paard gemaakt? Vertel mij er alles over in een reactie hieronder. Ik doe graag inspiratie op!
Liefs,
Mel